Frank liep de marathon in New York

Run run run

Verschillende fysieke tegenvallers en twee operaties hielden Frank Cornelissen (62) uit Wijchen niet tegen om zijn grote droom, het lopen van de marathon in New York, uit te laten komen. Wat bewoog hem en wat is er zo bijzonder aan dat hardloopevenement over dik 42 kilometer?

Tekst Loes Wijffels Foto Marcel Krijgsman

Frank: “Tot mijn 26e liep ik recreatief hard. Toen kreeg ik het advies om mijn techniek te verbeteren bij Theo Joosten van Nijmegen Atletiek. Die liet me werken aan de middellange afstanden, 400 tot 3000 meter. Bij hem leerde ik mijn gehele loopstijl te verbeteren door houding, knie-inzet, achterzwaai en ook mijn mindset aan te pakken. Ik bleek aardig te presteren en vond het leuk om mijn grenzen te verleggen en te kijken wat ik kon bereiken. Daarna richtte ik me op de langere afstanden.”

Frank, in het dagelijks leven werkzaam in de sales binnen de machine-industrie, legde voor zichzelf de lat hoog en wilde vóór z’n veertigste een marathon binnen drie uur lopen. Helaas hielden hardnekkige blessures hem tegen. In 2002 werd bij hem zaadbalkanker geconstateerd, wat opnieuw een streep door het plan zette. Hij was er gelukkig op tijd bij, waardoor een lang nabehandelingstraject hem bespaard bleef. Een paar jaar later kreeg hij echter schouder- en armklachten tijdens het hardlopen, deze bleken het gevolg van een nekhernia.

“Een operatie aan mijn nek bleek risicovol, dus moest ik stoppen met lopen bij Nijmegen Atletiek. Daarop vroeg Atletiek Vereniging Wijchen (AVW) of ik trainer wilde worden van de middellangeafstandsgroep. Daar heb ik echt heel veel energie van teruggekregen. Daarnaast deed ik drie jaar lang aan wielrennen. Uiteindelijk liep ik bij de trainingen zelf ook weer wat rondjes mee en toen dit goed ging, heb ik mijn trainingen uitgebreid en ben ik ook weer wat wedstrijden gaan lopen. Ik had geen pijn meer, mijn nek had voldoende rust gehad.”

“Ik zag hardlopers van de loopgroepen van AVW trainen voor diverse marathons. Toen begon het bij mij ook weer te kriebelen. En ik dacht: ‘Als zij het kunnen, dan moet het mij toch ook lukken!’ Het mocht niet zo zijn. In april 2014 moest Frank een open hartoperatie ondergaan. “Opnieuw wasik er op tijd bij en het herstel verliep voorspoedig.” Al een paar maanden later pakte hij het werk voor de atletiekclub én het lopen weer op. “Misschien was ik iets té gedreven, maar als je energie krijgt van het lopen en trainen, wil je weten wat er nog wél kan.”

In 2017 trainde Frank voor de marathon van Amsterdam. Dat werd op 56-jarige leeftijd zijn eerste. “Toen wist ik dat ik meer kon. Met mijn dochter Ryanda, die inmiddels ook de smaak te pakken had, liep ik enkele marathons in Nederland. Daarbij ontstond het plan om samen in 2019 de New York Marathon te lopen.”

Alweer gooide er iets roet in het eten: deze keer was dat corona. Maar in november 2022 mocht het eindelijk gebeuren. “Mijn dochter kon door lichamelijke klachten niet meelopen maar ze ging wel met me mee. Een geweldig vader-dochter moment. De marathon van New York kost veel voorbereiding en het is financieel ook best een uitdaging. Je moet qua kleding op alles zijn voorbereid. Het weer kan snel omslaan en voor de start moet je lang wachten en warm zien te blijven. Tijdens de marathon kun je zogenaamde ‘pacer’ volgen die het tempo aangeeft, maar op het vals plat van de eerste brug was dat oppassen. Ik liet de pacer daar los en pikte haar later weer op. Na 27 kilometer kwam voor mij het mooiste moment: daar stonden de supporters onder wie mijn dochter. Het laatste stuk liep ik vooral op karakter. Het vals plat van de bruggen en de uitzonderlijke hitte van dat jaar maakten het heel zwaar. Je komt jezelf dan wel tegen. Maar wát een uitzinnige menigte langs de route, dat vergeet ik echt nooit meer! Daar doe je het voor. Je bent daar echt een held. Wat een belevenis!”

“Ik deed er vier uur en twaalf minuten over en was daar, gezien de omstandigheden, heel tevreden over. Samen met mijn dochter heb ik onvergetelijke herinneringen gemaakt.”

Inmiddels gaat Frank weer vrolijk verder met trainen, want: “de omgang met de jeugd houdt me jong en ik blijf zo lekker fit en sterk. Eén keer per week loop ik hard naar mijn werk in Cuijk. Kom ik dan moe aan? Ja, lichamelijk wel, maar geestelijk ben ik dan juist heel fris. Mijn volgende marathon wordt die van Rotterdam, in april volgend jaar. Als ik ouder word en het rustiger aan moet doen, zie ik de Nijmeegse vierdaagse wel als een mooi alternatief. Ik zal altijd blijven kijken naar wat ik nog wel kan.”

De New York City Marathon vindt jaarlijks plaats op de eerste zondag van november. De marathon wordt sinds 1970 gehouden en gaat door de vijf stadsdelen en over verschillende bruggen. Het parcours is zwaar door de vele bochten, klimmetjes en het slechte wegdek, hier en daar. Ook de weersomstandigheden kunnen zwaar zijn. Soms is het zomers warm, soms juist winters koud met sneeuw.

Als je denkt de ruim 42 kilometer binnen zes uur te kunnen uitlopen is inschrijven nog wel een dingetje. Normaal gaat dit via een loterij waarbij je kans van 1 op 4 maakt om te worden ingeloot.

Je kunt ook proberen mee te doen namens een goed doel. In dat geval moet je een x-bedrag kunnen ophalen voor één van de vierhonderd bij de marathon aangesloten charities. Sommige hardlopers zijn gegarandeerd van deel-name, gebaseerd op verschillende kwalificatiestandaarden.

Tot slot is een inschrijving via een internationale touroperator een optie. Dit zijn specifieke reisbureaus die pakketreizen aanbieden waarbij deelname aan de marathon zit inbe-grepen. In Nederland zijn dat ATPI, TUI Sports en Marathons International.