Hoe ouder hoe gekker

Jarenlang werkten ze zich een slag in de rondte. Nu vieren ze het leven en kiezen voor zichzelf: Fiep met de Red Hat Society, Marion verruilde het ziekenhuis voor schapen en Jacob vertrok naar Denemarken, hij probeert daar zelfvoorzienend te leven. Groot gelijk of hoe ouder hoe gekker?

Tekst Loes Wijffels • Foto Marcel Krijgsman

Bijna alles wat op haar pad komt, pakt ze aan om er haar hart, ziel en zaligheid in te leggen. Het bracht Fiep Gesthuizen (72) uit Nijmegen heel wat avonturen en nergens heeft ze spijt van. Fiep groeide op als boerendochter in Millingen. “Ik besloot dat ik nooit met een boer zou trouwen, want die zijn nooit klaar met werken. Het werd een makelaar die altijd en eeuwig aan het werk was… We woonden in Leuth, kregen drie dochters en drie kleindochters. Rond mijn 32ste trokken we in de boerderij van mijn ouders en begon ik hobbymatig een manege. Ik haalde mijn lesbevoegdheid en ging helemaal op in de wereld paarden en pony’s, evenals vervolgens mijn kinderen en kleinkinderen. Ik richtte rijvereniging de Veldruiters Millingen op. Na ruim twaalf bloeiende en gezellige jaren verkoos het bestuur echter een andere locatie maar de Veldruiters bleven mijn kindje.”

Nieuwe uitdaging
Op haar veertigste ging Fiep apart van haar man wonen, scheiden wilden ze niet. Na vijf jaar overleed hij. Positief en energiek als ze is, ging Fiep daarna een nieuwe uitdaging aan: ze begon een kleinschalig recreatiebedrijf. De Rijnhof werd een groot succes. Daarnaast nam ze motorrijles en slaagde na enkele lessen. Fiep: “Ik heb veertien jaar met veel plezier gereden, duizenden kilometers afgelegd en twee BMW’s versleten. Met mijn motormaatjes maakten we heerlijke meerdaagse toertochten door Europa. Maar in Wales belandde ik in 2016 door een glad wegdek in een greppel, brak mijn pols en schaafde drie vingers af tot op het bot. Ik heb nu een vingerprothese en moest daardoor de motor aan de wilgen hangen.”

Nieuw leven
Op haar 57ste sloeg het noodlot toe. Fiep bleek borstkanker te hebben. “Ik besloot meteen dat ik behoorde tot de groep vrouwen die het wel redden. De oncoloog zei later dat die positieve houding mijn halve genezing is geweest.” Een paar jaar later ontdekte Fiep dat ze ook op vrouwen kon vallen. “Dat was even schrikken. Het kostte een paar jaar om dat te accepteren. Uiteindelijk heb ik twee jaar samengewoond met een vrouw in Den Haag.” De relatie stopte en Fiep kocht een appartement in Nijmegen. Ze ging schilderen, golfen, werd gastvrouw bij de Stadsschouwburg en lid van de Red Hat Society, een wereldwijde vrouwenbeweging voor vijftigplussers die hun leven en leeftijd vieren. Deze Rode Marikens van Nimwegen doen, altijd in rood-paarse dresscode, gezamenlijk allerlei activiteiten. Fiep: “Ik geniet zoveel mogelijk van het leven. Laatst zei ik nog: ‘ik word honderd’, maar mijn kleindochter riep meteen: ‘nee, oma 108!’”