De Unionvariant op Walking Football: Jogging Football

Veel oudere voetballers kennen het verschijnsel: het voetbalveld wordt steeds groter. Of de tegenstander steeds jonger. Of ze zijn al geruime tijd gestopt door een chronische blessure. Maar wat blijkt? Dan nóg kun je shinen aan de bal, wekelijks je voetbalhart ophalen. Dat bewijzen ze bij vv Union, waar ze Jogging Football spelen. Een kijkje bij de joggers op Sportpark De Kluis en een gesprek met Jos Tromp (64), een van de oprichters.

Tekst Leo Eijkhout

“Jogging Football inderdaad”, vertelt Jos, “maar we zijn begonnen met Walking Football. Nooit gedacht trouwens dat ik dát leuk zou vinden. En zelfs spelers van buiten de club doen met ons mee, dus dat is helemaal top.”

Jos voetbalt al zo’n vijftig jaar, waarvan vele jaren bij de Veteranen. “Vorig jaar stopte ik er mee want ja, je wordt toch een dagje ouder. Dat was best even slikken hoor, want wie wil er nu stoppen met wat je zó graag doet?” Niet alleen Jos liep met de voetbalziel onder de arm, er waren er meer die ooit stopten en voor wie er geen alternatief was.

Magisch spelletje
Hij vervolgt: “Toen hebben we dus met een ploegje Walking Football opgericht. Zelfs spelers die al tien of twintig jaar niet meer actief waren, kwamen er op af. Nou, vanaf die eerste keer fiets ik wekelijks weer fluitend naar het veld en ik niet alleen. Weet je, dat is die oude voetbalformule: tasje onder de snelbinder, de kleedkamerhumor, lekker tegen een bal trappen en na afloop een biertje plus sterke verhalen. Dat is dat ongrijpbare, dat magische van het spelletje en dan maakt het niet uit of je in het Eerste speelt of in het Zesde, bij de Veteranen of bij Walking.”

Jos legt uit hoe het in z’n werk gaat: “Het gaat echt relaxed hoor, een beetje passen en kaatsen en scoren in pupillendoeltjes zonder keeper. Alles met de regels van Walking, dus zes tegen zes, niet of nauwelijks lichaamscontact, de bal niet hoger dan de heup en doorlopend wisselen.”

Klein sprintje
Maar het heet bij jullie toch Jogging Football? “Oh ja, de factor Jogging, dat is de Unionvariant. Kijk, meerderen van ons mankeren wel iets, een beroerde knie, kapotte enkel, een nieuwe heup zelfs, de bekende mankementen. Maar toch zetten we af en toe een drafje in om de bal te halen. Walking speel je officieel met – zeg maar – snelwandelen. Dat doen wij ook, maar een drafje staan wij ook toe. Soms mag zelfs een klein sprintje, mits je dat doet tegen iemand die dat ook nog kan, snap je? En dat regelt zich helemaal vanzelf. Toen liet ik na afloop een keer de term Jogging Football vallen en die werd meteen omarmd.”

The Oldmobiels
“Wel moeten we nog een passende teamnaam bedenken. Voor de hand liggende namen als ‘Old Stars’ bestaan al en die vinden we eigenlijk ook niet zo origineel. Soms bedenken we hilarische woordspelingen”, zegt Jos en hij somt er een paar op. “Wat dacht je van The Oldmobiels, of van eh… The Walking Deaf? En dan Grease Lightning, is ook al een kanshebber, net als Last Men Standing”,  met een brede grijns ruimt Jos de koffiekopjes op en loopt naar het veld. “Je zult zien, we scoren erop los. We spelen meestal zo’n drie kwartier en dan staat het al gauw 8 – 8 of 11 – 7, dat soort uitslagen. Verder totaal onbelangrijk, maar iedereen scoort, iedereen wint en we blijven er lekker fit bij.”

Met een keurige dribbel laat de voetbalsenior zien dat het voetbalbloed kruipt… waar het gaan kan.   ¶

Meedoen
Lezers van Springlevend024 die een paar keer vrijblijvend mee willen doen zijn hartelijk welkom. Graag vooraf even bellen naar: 0629036086.