‘De burgemeester en ik hebben een gemene deler: NEC’

‘De burgemeester en ik hebben een gemene deler: NEC’

Marcel Cornelissen (57), Nijmegenaar in hart en nieren, is chauffeur. Niet op de vrachtwagen, maar in luxe auto’s. Hij rijdt vips rond, zoals directieleden en burgemeester Bruls van Nijmegen. Een grote liefde is NEC; hij heeft al weer een seizoenkaart gekocht. Ook kan hij enthousiast worden als hij praat over zijn liefde voor auto’s zoals de oldtimer die voor zijn deur staat.

Tekst Hans Bouwman • Foto Rob Koppers

Marcel Cornelissen is een kleurrijk man die smakelijk kan vertellen. De geboren en getogen Nijmegenaar rijdt als privéchauffeur voor burgemeester Hubert Bruls van Nijmegen. “Nee, ik draag geen uniform en handschoenen, wel een pak en stropdas.” Zijn chauffeurscarrière begon eigenlijk een paar jaar nadat hij was afgezwaaid bij het leger. Hij werd gebeld vanuit Den Haag met de vraag of hij, op vrijwillige basis, chauffeur wilde worden van marsleider Chris Bos tijdens de Nijmeegse Vierdaagse. “Ik ben toen eerst naar C&A gegaan om een kostuum en stropdas te kopen, want dat had ik niet eens. Daarna had ik een gesprek met meneer Bos.” Ze waren het snel eens. Cornelissen reed Bos een aantal jaren van hot naar her en middels de contacten die hij in die tijd opdeed, kreeg hij het laatste duwtje in de rug om beroepschauffeur te worden. Hij volgde een opleiding voor verhoogde rijvaardigheid en startte via een uitzendbureau als privéchauffeur. “Tijdens die opleiding leer je bijvoorbeeld om de omgeving te scannen op verdachte omstandigheden. Op een gegeven moment reed ik voor een directeur van een groot bedrijf en merkte ik dat we steeds werden gevolgd door dezelfde auto, waar we ook heengingen. Gelukkig bleken het geen criminelen te zijn, maar was het de Rijksrecherche die de man op het oog had.”

Cornelissen (1962) groeide op in de Van Goorstraat in de wijk Bottendaal. “Een leuke buurt. Ik herinner me nog dat ik als kind regelmatig hielp bij kaasboer Van Dreumel bij ons in de straat. Grote ronde kazen lagen daar te rijpen op grote rekken en dan stond je als manneke van een jaar of acht de hele woensdagmiddag die zware kazen om te draaien.” Hij komt, zoals hij zegt, uit een degelijk gezin waar pa de baas was. “Mijn vader zei altijd dat ik een ongehoorzaam kind was. Waar ik geen zin in had, dat deed ik niet. Ik was niet zo van orde en regelmaat. Toen ging ik samenwonen, ja dat was helemaal schandalig. Mijn ouders waren denk ik blij dat ik na de lts (Lagere Technische School, HB) het leger inging. Ik heb er 6,5 jaar gezeten en heb er alle rijbewijzen gehaald die er te halen zijn.”

Na het leger werkte Cornelissen een jaartje als vrachtwagenchauffeur en daarna ging hij aan de slag bij Philips en Willemsen Naaldhout.

Traction Avant
In 2001 liet Cornelissen zich inschrijven bij de Kamer van Koophandel en begon als zelfstandige met zijn bedrijf The Key Chauffeurs. Tot 2012 had hij vier mensen in dienst. Door de bankencrisis kwam hier een eind aan en vanaf 2015 ging hij alleen verder. Een grote opdrachtgever is nu gemeente Nijmegen waarvoor Cornelissen sinds 17 jaar chauffeur is; aanvankelijk als invaller van de vaste chauffeur, maar sinds een kleine 3 jaar als vaste chauffeur voor burgemeester Bruls. Voor zijn werk rijdt Cornelissen in een Audi Q5 van de gemeente Nijmegen, thuis heeft hij een andere auto staan: een Citroën Traction Avant 11BN uit 1953. “Een curieus verhaal. Ik werd ingehuurd om iemand van een hoofddirectie te rijden die op pad ging om een bedrijf in vervangend vervoer over te nemen. Bij de inboedel zaten zeven oldtimers. Nu heb ik niks met Citroën, maar deze vond ik wel erg mooi. Na lange tijd kon ik hem kopen. Hij was in een zeer slechte staat, maar reed nog. Ik heb hem opgehaald in Apeldoorn en ben teruggereden naar Nijmegen. Op de brug bij Heteren kwam ik stil te staan. Daar zit geen vluchtstrook en op de Traction zitten geen alarmlichten. Samen met een vriend en mijn vrouw heb ik hem naar de kant geduwd en heb de politie en ANWB gebeld. Op een gegeven moment hoorde ik dat er zeven kilometer file stond, dus ik zeg: het is druk met dat vakantieverkeer. Antwoordt die agent: nee meneer, daar bent u de oorzaak van. Die zondag ben ik er weer mee gaan rijden en toen verloor ik mijn rechtervoorwiel. Daarna zijn we de auto eerst maar serieus gaan opknappen.” Inmiddels is hij er diverse keren mee op vakantie geweest naar het buitenland.

Chocolademelk
Over burgemeester Bruls is Cornelissen vol lof. “Ik vind hem een heel aardige man en hij is in mijn ogen een goede burgemeester. Bruls is heel begaan met mensen. Met die coronacrisis maakte ik hem mee als crisismanager (Bruls is voorzitter van het landelijk Veiligheidsberaad, HB) en heb steeds meer respect voor de man gekregen. Als je ziet hoeveel uren hij maakt. Hij werkt enorm hard en is ook onderweg in de auto, constant aan het werk. We hebben een zakelijke relatie, met wederzijds respect. Maar er zijn ook weleens wat gewone gesprekjes. We hebben daarbij een gemene deler: NEC.”

Cornelissen kreeg de liefde voor de Nijmeegse voetbalclub met de paplepel ingegeven. Als vijfjarig manneke ging hij met zijn vader lopend vanuit de Bottendaal naar het stadion om naar de wedstrijden te kijken. “Ik herinner nog de warme worst en chocolademelk. Sinds die tijd is NEC mijn club. Ik zeg altijd: al spelen ze in de vierde klasse KNVB op een achterafveldje, ik blijf NEC’er. Ik heb vanaf dat ik een klein jongetje was overal gezeten: jongensrang, de ‘spionkop’, op Oost, Hazenkamptribune en – vanuit mijn functie – in de vipbox van Marcel Boekhoorn. Het liefst zit ik echter op mijn vaste plekje op de Hazenkamptribune, ter hoogte van de middenlijn, samen met een stel vrienden.”

Zijn liefde gaat gepaard met gezonde aversie tegen die ‘club uit Arnhem’. “Bij mij thuis hebben mijn vrouw en zoon en dochter nog nooit een geel-zwarte combinatie gedragen. Dat kan gewoon niet.”



LEES SPRINGLEVEND024 ONLINE!